Affichage-Happening 1989
Roger Raveel - Renee Lodewijckx - Liliane Vertessen
Het Gentse Museum van Hedendaagse kunst is een Gents museum. Naast de verantwoordelijkheden die het heeft door zijn internationale uitstraling, blijft het steeds ten volle begaan met wat er gebeurt op stedelijk niveau. Het is uit die bekommernis dat het afficheproject voor de Gentse Feesten van 1989 is ontstaan. Het jaar voordien waren er gesprekken geweest tussen Jan Hoet en de organisatoren van de feesten bij Sint-Jacobs, de VZW Trefpunt, over het belabberde niveau van de plastische aankleding van het plein. Daaruit was een halve toezegging gegroeid dat het museum in 1989 zou meewerken. Wat later kwam de marketingdienst van de krant Het Volk met de idee om kunstenaars iets op affiches te laten doen, naar het museum.
Wat volgde was het totaalproject waarvan u op de volgende bladzijden de souvenirs ziet, in de vorm van de artikels die tijdens de feesten in Het Volk verschenen. Het project loste beide intenties in. Tien kunstenaars werden uitgenodigd. Het ging vooral, maar niet uitsluitend, om Oost-Vlamingen. Er werd hen gevraagd om elk twee (eventueel gelijk opgezette) panelen te realiseren: een twintig vierkante meter affiche ergens in Gent en een paneel van 2m44 op 4m88 bij Sint-Jacobs. Daardoor werden het plein en de stad verbonden.
Het museum selecteerde en contacteerde de tien kunstenaars.
Schilderen uit het lichaam Stefaan Van Laere
IEPENSTRAAT/SINT-JACOBS – Eén van de meeste actieve kunstenaars van het afficheproject van onze krant is ongetwijfeld Renee Lodewijckx. Naast haar activiteiten in de organisatie van dit project en Trefpunt, neemt ze met twee werken eveneens deel aan het tweede project dat tijdens de Gentse Feesten in de binnenstad loopt, namelijk Nicaragua in de verf” en in het najaar zijn er van haar nog twee tentoonstellingen te verwachten.
Het afgelopen jaar ben ik vooral in de Zoo van Antwerpen druk in de weer geweest,” aldus Renee Lodewijckx. ,Ik heb er heel wat werken gemaakt, maar voorlopig ben ik er nog niet mee naar buiten gekomen’ De bij het afficheproject van Het Volk tentoongestelde werken zijn hierdoor beïnvloed; ik gebruikte een gefotokopieerd hoofd met witte bril waarvan de schreeuw op de kreet van de apen geënt is.”
De twee hoofden op de affiches in de Iepenstraat en Sint-Jacobs kijken naar elkaar, wat symbool kan staan voor een poging tot toenadering tussen mens en dier.
Iepenstraat
Trefpunt
In het verleden werkte Renee Lodewijckx reeds herhaaldelijk mee met Trefpunt, zo bv. met
het project,Performance”, een schilderij met de ondertussen ter ziele gegane Regionalisten en vorig jaar een groot werk aan de zijkant van het Sint-Jacobspodium. Dit jaar fungeerde ze zowat als contactpersoon tussen het Museum voor Hedendaagse Kunst, Trefpunt en onze krant. ,Ik wil graag in die richting verder gaan, maar dan alleen tijdens de Gentse Feesten. Het is dit jaar uitzonderlijk goed verlopen, maar ik wil voldoende tijd voor mijn eigen werk overhouden.”
Meer van dit werk is zoals in de inleiding gezegd bij het tweede kunstproject in de Gentse Feesten te zien, zijnde een schilderij over de Skyblasters aan de gevel van De Grote Avond (samen met Francky Caene) en in de Gebr. Van Eyckstraat 50. ,Ik werk vaak met reeksen. Zo spreid ik bijvoorbeeld twaalf papieren op de grond uit, en ik ga in verschillende stappen tewerk. Zo bv. eerst met potlood, dan de pastelkleuren en de verf, nadien nog eens potlood en tenslotte kleef ik er soms nog andere materialen op.” ,,De jongste tijd zoek ik ook steeds meer het contrast tussen het lossere en strenge vlakken.”
Lichaam
“Heel belangrijk bij het creatieve proces is ook het eigen lichaam. Ik werk voornamelijk op de grond en hierbij ga ik de uitdaging van het witte vlak letterlijk te Lijf. Hierbij is tekenen, eerder nog dan schilderen, de meest directe vorm van expressie, en ik heb graag lichamelijk contact met het kunstwerk.”
Dit leidt tot een bonte wisselwerking tussen verschillende kleuren, en opvallend is de afwezigheid van zwart dat volgens Renee Lodewijckx het werk te agressief maakt. ,’Wat voor mij telt is het maken zelf; eens een werk af is laat ik het los. Tenzij het niet goed is natuurlijk.’
sint jacobs plein
Het lichamelijke aspect komt eveneens tot uiting in één van haar vroegere projecten ,Chez Renee”. ,Hierbij zat ik als een echte dame van lichte zeden voor het raam bij mijn werk. Dit project was in de Campo Santo kapel te zien, en ik probeerde erotiek met de dood te koppelen door er ook een doodskist bij te halen.”
Wat niet wil zeggen dat Renee Lodewijckx een morbide iemand is. Zo liep er tijdens de Rode Draad-happening (1987 in Vooruit) van haar een project met de titel ,De Ballenbaan” (waarbij de toeschouwers rechtstreeks bij de diverse kunstwerken betrokken werden), en in ,Kermit de Kikker” serveerde ze eigenhandig kikkerbilletjes aan de nieuwsgierigen, dit in een serre die ze telkens voor een handvol mensen afsloot zodat de kijker tezelfdertijd deel van het kunstwerk werd.
